Οστεοχόνδρωση

Οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια παγκόσμιας κλάσης επειδή επηρεάζει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο (40-90%). Αυτή η παθολογία στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζεται σε άτομα ώριμης ηλικίας, μετά από 30 χρόνια. Ο πόνος στην πλάτη στην καθημερινή ζωή συχνά αποδίδεται σε αυτή την ασθένεια. Στο άρθρο μας θα εξετάσουμε λεπτομερή συμπτώματα, θα μάθουμε τις αιτίες και τις μεθόδους θεραπείας για την οστεοχονδρωσία. Στην ιατρική, αυτή η ασθένεια αναφέρεται ως μια βλάβη του νωτιαίου ιστού εκφυλιστικής-δυστροφικής φύσης. Η οστεοχόνδρωση συνοδεύεται από βλάβες των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των αρθρικών επιφανειών, των σπονδυλικών σωμάτων και των συνδέσμων. Κατά κανόνα, με την οστεοχόνδρωση, τα οστά και οι σύνδεσμοι επηρεάζονται πρώτα.

Υπάρχουν διάφορα στάδια στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας. Ας τα δούμε αναλυτικότερα:

• Η οστεοχόνδρωση στο αρχικό στάδιο μοιάζει με αφυδάτωση του πολφικού πυρήνα, η οποία προκαλεί μείωση της θέσης του σπονδύλου. Για να γίνει πιο σαφές για τον αναγνώστη, ας εξηγήσουμε τι είναι ο πολφικός πυρήνας. Αυτός ο ιατρικός όρος αναφέρεται στο εσωτερικό του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ο οποίος αντιπροσωπεύεται από ημι-ρευστά (ίνες συνδετικού ιστού) και ζελατινώδη (χονδρίνη) συστατικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ασθενής εμφανίζει ρωγμές στον ινώδη δακτύλιο.
• Το επόμενο στάδιο σχετίζεται στενά με το προηγούμενο: λόγω της σπονδυλικής πρόπτωσης, οι σύνδεσμοι και οι μύες πέφτουν. Αυτή η κατάσταση προκαλεί κινητική ανισορροπία των σπονδύλων. Αυτή η περίοδος χαρακτηρίζεται από σπονδυλολίσθηση ή, με απλά λόγια, μετατόπιση των σπονδύλων.
• Το τρίτο στάδιο ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας χαρακτηρίζεται από πιο εντυπωσιακές εκδηλώσεις για ένα συνηθισμένο άτομο - προεξοχές των μεσοσπονδύλιων δίσκων (προεξοχή του περιεχομένου τους) και αρθροπάθεια.
• Το τελικό στάδιο της οστεοχονδρωσίας σχετίζεται με οστεόφυτα. Το σώμα μας, διαπιστώνοντας τη «χαλάρωση» των σπονδύλων, προσπαθεί να επαναφέρει τη σπονδυλική στήλη στις αρχικές της λειτουργίες: υποστηρικτική και προστατευτική. Για να επιτευχθεί αυτό, εμφανίζονται οστικές αναπτύξεις στις επιφάνειες των σπονδύλων, οι οποίες ονομάζονται οστεόφυτα. Την ίδια περίοδο αναπτύσσεται ινώδης ιστός. Το αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών είναι η παγίδευση του κινητικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης μέσα στο κέλυφος.

Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια πολλών ειδών. Υπάρχουν οστεοχονδρώσεις της αυχενικής, θωρακικής και οσφυοϊερής περιοχής, καθώς και ένας κοινός τύπος οστεοχόνδρωσης. Η οστεοχόνδρωση της άρθρωσης του γόνατος έχει γίνει όλο και πιο συχνή στην ιατρική πρακτική.

Λόγοι για την ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας

Οι λόγοι για την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας είναι πολυάριθμοι και δεν είναι πάντα εύκολο να προσδιοριστούν. Οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας από τον καθιστικό τρόπο ζωής, που είναι τόσο συνηθισμένος σήμερα, το υπερβολικό βάρος, οι κακές συνήθειες (ιδίως το κάπνισμα), η κακή διατροφή, η πλατυποδία, η έντονη σωματική δραστηριότητα και η κακή στάση του σώματος. Ο τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση οστεοχονδρωσίας και μπορεί επίσης να αναπτυχθεί μέσω γενετικής προδιάθεσης. Μεταβολικές διαταραχές, λοιμώξεις, συγγενείς ανωμαλίες και αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία είναι κοινές αιτίες ανάπτυξης αυτής της νόσου. Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι η σύνδεση μεταξύ της ανάπτυξης οστεοχονδρωσίας και των δονήσεων. Αυτό αφορά άμεσα οδηγούς γεωργικών μηχανημάτων ή χειριστές μηχανημάτων.

Η σημερινή οστεοχονδρωσία δεν έχει σοβαρούς ηλικιακούς περιορισμούς - εμφανίζεται τόσο σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας όσο και σε νέους. Υπάρχει η άποψη ότι η ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας σχετίζεται με εναποθέσεις αλατιού, αλλά δεν είναι απολύτως δίκαιο. Οι εναποθέσεις αλατιού είναι πιο πιθανό συνέπεια της οστεοχονδρωσίας. Η αιτία του πόνου στην οστεοχονδρωσία είναι συχνά ο ερεθισμός των νευρικών ριζών, που ονομάζεται ερεθισμός στην ιατρική. Οι αγγειακές διαταραχές στο φόντο της οστεοχονδρωσίας αναπτύσσονται λόγω της μειωμένης νεύρωσης του αγγειοκινητικού συστήματος.

Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας

Το πιο εμφανές σύμπτωμα της οστεοχονδρωσίας είναι ο πόνος και η δυσφορία. Ο πόνος δεν είναι πάντα σταθερός. μπορεί περιοδικά να επιδεινώνεται και στη συνέχεια να υποχωρεί. Αυτά τα συμπτώματα συχνά συνοδεύονται από μούδιασμα των άκρων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος ακτινοβολεί στην αριστερή πλευρά του σώματος. Εάν παρατηρήσετε συμπτώματα αυτής της ασθένειας στον εαυτό σας, τότε βιαστείτε και επισκεφτείτε έναν ειδικό - έναν θεραπευτή ή έναν νευρολόγο. Η ανίχνευση της οστεοχόνδρωσης σε πρώιμο στάδιο θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας της.

Με την οστεοχονδρωσία, οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για αυξημένη κόπωση. Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, με την πρώτη ματιά δεν είναι σαφές πώς σχετίζεται με αυτήν την ασθένεια, είναι η ψυχρότητα των άκρων. Ο πονοκέφαλος και το αίσθημα ζάλης συχνά συνοδεύουν την οστεοχονδρωσία. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου είναι επίσης η υψηλή κόπωση των ματιών και ακόμη και η μειωμένη όραση. Με την οστεοχόνδρωση της οσφυοϊερής περιοχής, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα με το αναπαραγωγικό σύστημα. Είναι σημαντικό για τις γυναίκες να γνωρίζουν ότι η οστεοχόνδρωση μπορεί να επηρεάσει την κανονική πορεία της εγκυμοσύνης και την ίδια τη σύλληψη. Κάθε τύπος οστεοχονδρωσίας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά σημάδια. Έτσι, με τον αυχενικό τύπο της νόσου, παρατηρούνται σημεία με τη μορφή πονοκεφάλων (ειδικά κατά την κίνηση του κεφαλιού), ζάλη κατά την περιστροφή του κεφαλιού, μειωμένη ευαισθησία της πληγείσας περιοχής, πόνος στον αυχένα, την ωμοπλάτη, τα χέρια και το στήθος. Ένα ενδιαφέρον και όχι ιδιαίτερα ευχάριστο σύμπτωμα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης είναι η εξασθενημένη κινητικότητα της γλώσσας. Ο θωρακικός τύπος οστεοχονδρωσίας είναι σπάνιος και χαρακτηρίζεται από πόνο στο στήθος, ιδιαίτερα κατά την αναπνοή. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στο στομάχι, την καρδιά και το συκώτι. Αυτός ο τύπος χαρακτηρίζεται επίσης από μούδιασμα, μόνο τώρα στην περιοχή του θώρακα. Με την οσφυοϊερή παθολογία, οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για πόνο που ακτινοβολεί στα πόδια τους. Ένα άλλο σύμπτωμα αυτού του τύπου οστεοχονδρωσίας είναι η πάρεση των κάτω άκρων.

Μέθοδοι για τη διάγνωση της οστεοχονδρωσίας

Πριν από την έναρξη διαγνωστικών μελετών, ο νευρολόγος συλλέγει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και μελετά προσεκτικά τα παράπονά του. Η οστεοχόνδρωση έχει κοινά συμπτώματα με ορισμένες άλλες ασθένειες, επομένως είναι σημαντικό να μπορούμε να διαφοροποιούμε τις παθολογίες. Οι μελέτες ακτίνων Χ θα βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης της οστεοχόνδρωσης: ακτινογραφία, μυελογραφία και αξονική τομογραφία.

Μια ακτινογραφία έρευνας σάς επιτρέπει να λάβετε μια εικόνα ακτίνων Χ της σπονδυλικής στήλης ή ενός τμήματός της. Με αυτόν τον τρόπο, ο γιατρός μπορεί να προσδιορίσει τη θέση που επηρεάζεται από τη νόσο. Για λόγους σαφήνειας, θα εξηγήσουμε πώς μπορεί να προσδιοριστεί η οστεοχόνδρωση με ακτινογραφία: η εικόνα θα δείξει στένωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου, παρουσία οστικών αναπτύξεων (οστεόφυτα) ή αλλαγή στο σχήμα του σπονδυλικού τμήματος.

Η μυελογραφική εξέταση είναι πιο περίπλοκη από την ακτινογραφία. Αυτό οφείλεται σε ορισμένους χειρισμούς που πρέπει να κάνουν οι γιατροί κατά τη διάρκεια της μυελογραφίας: υγρό αντίθεσης εγχέεται στο κανάλι του νωτιαίου μυελού. Αυτό μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τον ασθενή: πρώτον, μπορεί να αναπτυχθεί αλλεργική αντίδραση στην ουσία που εγχύεται και δεύτερον, εάν η παρακέντηση είναι ανεπιτυχής, μπορεί να υποστεί βλάβη ο νωτιαίος μυελός. Παρόλα αυτά, η σωστά εκτελεσθείσα μυελογραφία επιτρέπει στους ειδικούς να δουν την εσωτερική δομή του καναλιού του νωτιαίου μυελού. Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διάγνωση της σπονδυλικής κήλης.

Η αξονική τομογραφία (αξονική τομογραφία) και η μαγνητική τομογραφία (μαγνητική τομογραφία) είναι οι πιο αποτελεσματικές και σύγχρονες μέθοδοι διαφοροποίησης της οστεοχόνδρωσης και των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης με παρόμοια συμπτώματα.

Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας

Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας πραγματοποιείται ολοκληρωμένα. Αυτή η θεραπεία λειτουργεί για την εξάλειψη του κύριου συνδρόμου και των αιτιών της νόσου. Για την καταπολέμηση της οστεοχόνδρωσης, οι γιατροί χρησιμοποιούν βελονισμό, θεραπεία με κενό, χειρωνακτική θεραπεία, θεραπεία με λέιζερ, έλξη, ηλεκτρική διέγερση, φαρμακο- και μαγνητική παρακέντηση. Το κύριο καθήκον για την απόκτηση αποτελεσματικής θεραπείας είναι η έγκαιρη ανίχνευση της νόσου. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αυτή τη σοβαρή ασθένεια ανησυχούν για το κύριο ερώτημα: είναι δυνατόν να θεραπευθεί η οστεοχόνδρωση; Η απάντηση σε αυτό θα εξαρτηθεί από τη μορφή και τον βαθμό της οστεοχονδρωσίας. Εάν η θεραπεία της νόσου ξεκινήσει στο πρώτο στάδιο, τότε μπορείτε να απαλλαγείτε από την οστεοχόνδρωση για πάντα.

Για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, οι γιατροί χρησιμοποιούν φαρμακευτικές και μη ιατρικές μεθόδους. Μεταξύ των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, αξίζει να επισημανθούν:

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Βοηθούν στην εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής. Τα ΜΣΑΦ μπορούν να συνταγογραφηθούν για τοπική χρήση με τη μορφή αλοιφών και πηκτωμάτων. 
• Αποκλεισμοί νοβοκαΐνης. Αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τον πόνο.
• Στεροειδή φάρμακα. Συνταγογραφούνται με τη μορφή επισκληρίδιου και ενδομυϊκών ενέσεων.
• Μυοχαλαρωτικά. Τέτοιες θεραπείες βοηθούν τον ασθενή να καταπολεμήσει τους μυϊκούς σπασμούς. 
• Βιταμίνες Β1, Β6 και Β12. Θα βοηθήσουν στη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών που είναι απαραίτητες για την υγεία της σπονδυλικής στήλης.

Τα παραδείγματα θεραπειών χωρίς φάρμακα είναι ποικίλα, ενδιαφέροντα και απολαυστικά. Τα ακόλουθα θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τις εκδηλώσεις της οστεοχονδρωσίας χωρίς φάρμακα:

• θεραπεία άσκησης?
• φυσιοθεραπεία;
• μασάζ;
• χειρωνακτική θεραπεία?
• έλξη;
• ρεφλεξολογία.

Ας δούμε αυτές τις μεθόδους θεραπείας με περισσότερες λεπτομέρειες. Η φυσικοθεραπεία στην περίπτωση της οστεοχονδρωσίας είναι μια επιλογή σωματικών ασκήσεων για την εξάλειψη της συμπίεσης των νευρικών ριζών, τη σωστή στάση του σώματος και την ενίσχυση του μυϊκού κορσέ. Η θεραπεία άσκησης βοηθά στην πρόληψη της ανάπτυξης επιπλοκών της οστεοχονδρωσίας. Μια τέτοια σωματική δραστηριότητα βοηθά στη μείωση του φορτίου απευθείας στη σπονδυλική στήλη και επίσης βελτιώνει την παροχή αίματος.

Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες συνταγογραφούνται σε ασθενείς με οστεοχονδρωσία για την εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής. Η ηλεκτροφόρηση, ο υπέρηχος, η θεραπεία με λέιζερ και μαγνήτης λειτουργούν αποτελεσματικά σε αυτόν τον τομέα. Το μασάζ διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος και ανακουφίζει από την ένταση των μυών. Όχι μόνο το θεραπευτικό μασάζ βοηθά στην εξάλειψη του πόνου, αλλά και η χειρωνακτική θεραπεία. Επιπλέον, βοηθά στην αποκατάσταση της κινητικότητας των σπονδύλων και στη σωστή στάση του σώματος.

Έλξη... τι είναι; Κάτω από αυτήν, με την πρώτη ματιά, η ακατανόητη λέξη κρύβει μια απλή έννοια - "επέκταση". Η επιθυμία για τέντωμα της σπονδυλικής στήλης είναι πιθανώς γνωστή σε όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από οστεοχόνδρωση. Στη σημερινή ιατρική υπάρχουν ειδικές συσκευές που επιτρέπουν να γίνει αυτό. Αυτή η διαδικασία σας επιτρέπει να απαλλαγείτε από τον πόνο και να αυξήσετε τον μεσοσπονδύλιο χώρο.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα μέθοδος μη φαρμακευτικής θεραπείας της οστεοχονδρωσίας είναι η ρεφλεξολογία. Σχετίζεται στενά με τον βελονισμό, καθώς επηρεάζει τα ρεφλεξογόνα σημεία του ανθρώπινου σώματος.

Η καλύτερη θεραπεία για την οστεοχονδρωσία

Ένα ιδανικό φάρμακο για την οστεοχονδρωσία θα πρέπει να εξαλείψει τον πόνο και τη φλεγμονή, να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος, να αποκαταστήσει την κινητικότητα του χόνδρου και των αρθρώσεων και επίσης να μειώσει την κατάθλιψη στον ασθενή. Ένα σύμπλεγμα καλά επιλεγμένων φαρμάκων αντιμετωπίζει όλες αυτές τις εργασίες. Σε αυτό το μέρος του άρθρου θα αναλύσουμε λεπτομερώς όλα αυτά τα φάρμακα.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ή ΜΣΑΦ, για την οστεοχονδρωσία

Τα ΜΣΑΦ βοηθούν έναν ασθενή με οστεοχονδρωσία να ξεπεράσει τον πόνο, τη φλεγμονή και το πρήξιμο. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να παραχθούν τόσο για τοπική εξωτερική χρήση με τη μορφή αλοιφών και πηκτωμάτων όσο και για εσωτερική χρήση με τη μορφή δισκίων και ενέσιμων διαλυμάτων. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να είναι διαφορετικών ομάδων:

• Μια ομάδα φαρμάκων με το δραστικό συστατικό δικλοφενάκη. Αυτά τα φάρμακα ενισχύουν την αναλγητική δράση άλλων παυσίπονων και μειώνουν τη φλεγμονή. Το μειονέκτημα αυτής της ομάδας είναι η αδυναμία χρήσης τους κατά την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία.
• Σε αντίθεση με τα προηγούμενα φάρμακα, τα φάρμακα της ομάδας ιβουπροφαίνης εγκρίνονται για χρήση από έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες υπό την επίβλεψη γιατρού. Η ουσία είναι καλά ανεκτή και ως εκ τούτου μπορεί να συνταγογραφηθεί σε παιδιά. 
• Η ομάδα φαρμάκων Ketoprofen έχει επιταχυνόμενη αναλγητική δράση.
• Τα ΜΣΑΦ νέας γενιάς περιλαμβάνουν την ομάδα της νιμεσουλίδης. Έχουν ελάχιστες παρενέργειες. 

Αγγειοδιασταλτικά για την οστεοχονδρωσία

Στένωση των αιμοφόρων αγγείων με οστεοχόνδρωση παρατηρείται σε σχέση με πόνο και μυϊκή καταπόνηση. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται λιμοκτονία οξυγόνου των κατεστραμμένων ιστών και ως αποτέλεσμα διαταράσσεται η λειτουργικότητα των εσωτερικών οργάνων. Για να αποφευχθούν τέτοιες επιπλοκές, οι γιατροί συνταγογραφούν αγγειοδιασταλτικά φάρμακα στους ασθενείς τους. 

Μυοχαλαρωτικά για την οστεοχονδρωσία

Τα μυοχαλαρωτικά χαλαρώνουν τους μυς και έχουν ηρεμιστική δράση. Αυτό έχει ευεργετική επίδραση στη ροή του αίματος και βοηθά στην αναλγητική δράση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Τα μυοχαλαρωτικά βοηθούν επίσης στην επιτάχυνση της διαδικασίας αποκατάστασης του κατεστραμμένου ιστού. 

Χονδροπροστατευτικά για την οστεοχονδρωσία

Τα χονδροπροστατευτικά και τα σύμπλοκα βιταμινών βοηθούν στην αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου. Τα χονδροπροστατευτικά νοούνται ως παράγοντες που αποκαθιστούν όχι μόνο τον ιστό του χόνδρου, αλλά και την κινητικότητα στην άρθρωση. Άξια φάρμακα αυτής της ομάδας είναι αυτά που βασίζονται στη χονδροϊτίνη και τη γλυκοζαμίνη.

Ηρεμιστικά για την οστεοχονδρωσία

Φαίνεται, γιατί να παίρνετε ηρεμιστικά κατά τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας; Η απάντηση δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς: ένα σύνδρομο πόνου που στοιχειώνει ένα άτομο για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί εύκολα να προκαλέσει κατάθλιψη και συχνό άγχος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αρκεί η λήψη βάμματος βαλεριάνας ή μητρικού βαμβακιού. 

Ο θεράπων ιατρός πρέπει να επιλέξει φάρμακα για τη θεραπεία μιας τόσο σοβαρής ασθένειας όπως η οστεοχονδρωσία.

Κορσέ για οστεοχονδρωσία

Στη σύνθετη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας οποιουδήποτε είδους, οι γιατροί θεωρούν χρήσιμο τη χρήση κορσέ. Οι κορσέδες κατασκευάζονται ειδικά ξεχωριστά για τις αυχενικές, θωρακικές και οσφυϊκές περιοχές ή για πλήρη στερέωση της σπονδυλικής στήλης. Για τη θωρακική οστεοχονδρωσία χρησιμοποιούνται κορσέδες από ειδικό ελαστικό υλικό με μεταλλικούς ή πλαστικούς νάρθηκες μέσα. Για την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία χρησιμοποιούνται κορσέδες με άκαμπτο σταυρό και διαμήκη ένθετα από μέταλλο ή πλαστικό. Το υλικό που χρησιμοποιείται για την παραγωγή είναι ταινία επίδεσμου ή νεοπρένιο. Ένας κορσές λαιμού ονομάζεται γιακάς και είναι άκαμπτος. Οι κορσέδες που διορθώνουν ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη ονομάζονται επίσης διορθωτές στάσης. Οι κορσέδες έρχονται σε μαλακό, μεσαίο και σκληρό. Ο βαθμός ακαμψίας του κορσέ συνταγογραφείται από τον θεράποντα ιατρό σε ατομική βάση.

Η χρήση κορσέ για την οστεοχονδρωσία θα βοηθήσει στην ενίσχυση των μυών της πλάτης, στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση της στάσης του σώματος, στην πρόληψη της ανάπτυξης επιπλοκών και στην επιτάχυνση της ανάρρωσης. Υπάρχουν ορισμένοι κανόνες όταν πρόκειται να φορέσετε κορσέ. Οι ασθενείς με οστεοχονδρωσία πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτούν έναν ειδικό σχετικά με την επιλογή και την ανάγκη χρήσης κορσέ. Για πρώτη φορά, ο κορσές φοριέται για όχι περισσότερο από 15 λεπτά και στη συνέχεια μπορείτε να τον φοράτε όχι περισσότερο από 6 ώρες την ημέρα.

Πρόληψη της οστεοχονδρωσίας

Η πρόληψη έχει μεγάλη σημασία για τη διατήρηση της υγείας της σπονδυλικής στήλης και την πρόληψη των παροξύνσεων της οστεοχονδρωσίας. Για την πρόληψη, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε έναν υγιεινό και δραστήριο τρόπο ζωής, να κάνετε ασκήσεις και να καταπολεμήσετε το υπερβολικό βάρος, εάν υπάρχει. Το άγχος και το νευρικό σοκ μπορεί επίσης να προκαλέσουν την ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας. Επομένως, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε την ψυχική σας σταθερότητα και να αποφεύγετε αγχωτικές καταστάσεις. Οι τραυματισμοί από τη στιγμή που θα ληφθούν μπορεί τελικά να ανταποκριθούν με αρνητικό τρόπο, επομένως πρέπει να τους αποφύγετε από την παιδική ηλικία. Η σωστή διατροφή για την οστεοχονδρωσία και για την πρόληψή της έχει ιδιαίτερη σημασία.

Διατροφή για την οστεοχονδρωσία

Ορισμένοι ειδικοί μιλούν για τον σημαντικό ρόλο της διατροφής για την υγεία της σπονδυλικής στήλης. Τα προϊόντα που καταναλώνει ένα άτομο πρέπει να του παρέχουν ουσίες που συνθέτουν τον ιστό του χόνδρου. Μιλάμε για βλεννοπολυσακχαρίτες που περιέχονται στο ζελέ, το ζελέ κρέας και τη ζελατίνη. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε την επαρκή πρόσληψη υγρών, γιατί η έλλειψή τους οδηγεί σε αφυδάτωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Οι πρωτεΐνες είναι χρήσιμες σε μια κανονική δίαιτα, και ειδικά στην παρουσία οστεοχονδρωσίας. Αυτές οι ουσίες μπορούν να ληφθούν από κρέας, ξηρούς καρπούς, ψάρια, φασόλια και μελιτζάνες.

Τα μέταλλα και οι βιταμίνες ενισχύουν τον οστικό ιστό. Έτσι, μπορούμε να πάρουμε ασβέστιο από σκληρά τυριά, γαλακτοκομικά προϊόντα, φασόλια και μαρούλια. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η βιταμίνη D, που βρίσκεται στα αυγά, το βούτυρο και τα θαλασσινά ψάρια, είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου. Το μαγνήσιο βοηθά στη συγκράτηση του ασβεστίου στον οστικό ιστό και εμποδίζει την έκπλυση του από το σώμα. Το μαγνήσιο μπορεί να ληφθεί τρώγοντας αγγούρια, ξηρούς καρπούς και ηλιόσπορους. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν για την περιεκτικότητα των ψαριών σε φώσφορο, αλλά το γεγονός ότι αυτό το στοιχείο περιλαμβάνεται επίσης στη σύνθεση του αρακά, της σόγιας, του πίτουρου και του λευκού λάχανου είναι ένα λιγότερο γνωστό γεγονός. Πηγές μαγγανίου περιλαμβάνουν το κρέας κοτόπουλου, οι κρόκοι, το τυρί κότατζ, οι φλούδες πατάτας και οι μπανάνες.

Ανάμεσα στις βιταμίνες αξίζει να τονιστεί ο ιδιαίτερος ρόλος των ομάδων Α, Β και Γ. Πηγές βιταμίνης Α είναι τα ωμά αυγά, το συκώτι, τα καρότα και το πεπόνι. Το χοιρινό, το μοσχάρι, τα θαλασσινά, τα μανιτάρια και τα δημητριακά περιέχουν βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Το ασκορβικό οξύ, γνωστό σε εμάς από την παιδική ηλικία, βρίσκεται στα φρέσκα φρούτα και λαχανικά.

Έτσι, αν δούμε τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στη διατροφή για την οστεοχονδρωσία ή για την πρόληψή της, θα δούμε ότι από αυτή τη λίστα μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μενού με πολύ νόστιμα και ποικίλα πιάτα.

Τώρα ας δούμε τα απαγορευμένα προϊόντα. Η μαύρη λίστα των προϊόντων για την οστεοχονδρωσία περιλαμβάνει: αλάτι, τουρσιά και μαρινάδες, ζεστά μπαχαρικά, επεξεργασμένα τρόφιμα, ζάχαρη (μπορεί να αντικατασταθεί με μέλι), σόδα και καφέ.

Επιπλοκές της οστεοχονδρωσίας

Η οστεοχόνδρωση, εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή σε αναπηρία. Οι επιπλοκές αυτής της παθολογίας περιλαμβάνουν:

• Στένωση νωτιαίου μυελού λόγω στένωσης του καναλιού του. Αυτό προκαλεί μούδιασμα στα άκρα και προβλήματα βάδισης.
• Τσιμπημένα νωτιαία νεύρα.
• Προεξοχή δίσκου και στη συνέχεια μεσοσπονδυλική κήλη.
• Ριζικίτιδα.
• Οσφυϊκή και ισχιαλγία.
• Φυτοαγγειακή δυστονία.
• Η κήλη του Schmorl.
• Σπονδυλική μετατόπιση.
• Ημικρανία και πονοκεφάλους.

Με την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, συχνά παρατηρείται αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Εάν έχετε παράπονα για την υγεία της σπονδυλικής σας στήλης, βιαστείτε να ζητήσετε βοήθεια από γιατρό, γιατί η έγκαιρη θεραπεία είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη ανάρρωση.